شیدایی ها

شیدایی های گاه و بی گاه من

شیدایی ها

شیدایی های گاه و بی گاه من

باز هم چشمانت

تنهایی ام را

 به کدام پنجره بگویم، شیدا!؟

که فردا صبح؛

چشم در چشم آفتاب  رویت 

رسوایم نکند...

گفته بودم

چشمانت 

دیوانه ام کرده است...

راستی

این همه دوستت دارم را

کجای دهانت پنهان کرده ای

که اینطور

 از چشمانت بیرون می ریزد؟



نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.